'Hé hallo! Leuk je te zien.' Handen worden geschud, een klopje op de schouder. Dat deze oudegardevertegenwoordiger, in opvallende conditie en dat wil zeggen in levende lijve, acte de présence zou geven, ging boven mijn verwachting. Ik noemde hem bij zijn naam, hij de mijne niet. Beleefdheidsvragen over en weer. Een derde senior nam vrolijk deel aan het overleg.

Op dit soort bijeenkomsten, meer bekend onder het fenomeen reünie, ligt het herkennen besloten in stemgeluid en opvallende lichaamskenmerken zoals een dikke buik, een grote neus, buitensporige schoenmaten of schoonheid. In het geval van schrijver dezes ligt
er een gat van bijna 23 jaar en gaat de tijd terug naar de eeuwwisseling, het moment dat de scheidsrechtersfluit definitief in de afvalemmer belandde. De oude fluitmaat herkende mij meteen en ik hem ook. Dat was het voordeel van een jarenlang wekelijks optreden op de handbalvelden.

Hoe heet hij of zij ook alweer. Associaties maken: zij draagt de naam van haar echtgenoot en die luidde ... Gezichten worden herkend terwijl namen uitblijven. Veel rimpels, grijze haren en een tendens van overleefde kwalen. Chirurgische ingrepen worden opgehaald en vol geduld in woorden en gebaren herhaald. Hier kwam een belangrijk beeld in mij oprispen: zij hadden het overleefd, menigeen legde het loodje en zal het moeten doen met achtergelaten herinneringen. Op zich een fraaie erfenis.

Een dame kijkt mij aan en vliegt mij om de nek. Ook weer een bekend gezicht, maar wie is zij om mij zo spontaan te begroeten en te kussen? Een vergeten romance?
De tijd deze middag vliegt zoals het leven zelf als een hogesnelheidstrein voorbij. Er werden mij verhalen verteld waarin ik een hoofdrol gespeeld moet hebben die bij mij geen enkele herinnering teweeg brachten. Vergeten, verdrongen of nooit gebeurd. Ik zou tegeltjes geschilderd hebben, vriendschappelijk gevochten hebben met een teamgenoot voorafgaand aan een wedstrijd. Het zal wel.

Terugkomend op de opening van dit verslag eindigde mijn gesprek met de twee oudgedienden met de volgende dialoog: ' Weet jij of Ruud Aret nog leeft?' Mijn antwoord:'Ik denk het wel, ik zag hem laatst nog lopen.'
Ik verheug mij al op de volgende viering.

Ruud Aret
1 oktober 2022