Op 3 april mochten wij na een week rust opnieuw aantreden tegen de koploper, Veneco Velo. Hoe anders stonden de zaken er deze keer voor: de week rust was genoeg voor het herstel van (bijna) alle dames. Met een voltallig team konden we aantreden. Lianne heeft vooraf zelfs de scheidsrechter nog gunstig kunnen beïnvloeden door hem een lift aan te bieden. En vooraf wisten we al dat er vlaai op ons stond te wachten, ongeacht de uitslag, ter ere van de verjaardag van Wil.

Na het eerste doelpunt geïncasseerd te hebben konden wij los gaan. En ja hoor, Kelly was weer terug en hoe. Naast een paar mooie ballen die zij er zelf in schoot, wist ze er vooral een hele boel te blokken in de verdediging. VELO werd wat onrustig, hun systeempjes werden onderbroken en ze schoten een stuk minder scherp. Wij konden daar gretig gebruik van maken. Melissa had een paar mooie draaiballetjes door de benen van de keeper, Marij veroorzaakte een pingel door goed in te starten vanaf de hoek en die schoot Esmee D. netjes in. We hielden een rustig tempo aan en wonnen de 1^e helft met 8-7!

De tweede helft trapte Esmee mooi af door een prachtige lopbal in de kruising te gooien. Daarna kwam het er op aan: nu moesten we onze voorsprong verder uitbouwen. Dat lukte niet helemaal. Er waren veel pingels over en weer met ook 2-minuten. En geloof het of niet, we scoren gemakkelijker in ondertal dan in bovental. Uiteindelijk sloeg de vermoeidheid bij ons toe en kon VELO daarna toch weer gemakkelijker het net vinden. Toch lieten we het hoofd niet hangen en bleven we tot het einde handballen. Een mooie 16-19 was een goede samenvatting op het scorebord na het laatste fluitsignaal.

We kregen de complimenten van de tegenpartij: zij hadden het hele seizoen nog niet zo hard hoeven werken voor de winst. Op mijn beurt ook de complimenten voor onszelf, voor zowel de veldspelers als de keepers. Als we in de flow zitten loopt het heel goed en kunnen er mooie dingen gebeuren.

Na de wedstrijd konden we onder het genot van thee en waterige cappucino heerlijk bijkletsen in het zonnetje. En als kers op de taart is de scheidsrechter gelukkig ook nog op tijd bij zijn volgende wedstrijd aan gekomen, ondanks het uitvallen van de treinen. Het was een mooie zondag.

Marij