De eerste wedstrijd van het seizoen stond op de planning. Na een uitstekende voorbereiding, met 2 keer winst uit 3 oefenpartijen togen we vol goede moed naar Kwintsheul. Er was een daverende opkomst, maar liefst 14 ladies stonden paraat. In de kleedkamer was het chaotisch rondom het verdelen van de nieuwe shirts, de maten waren iets te optimistisch ingeschat. Na wat ruilhandel, had toch iedereen een (min of meer) passend shirt.

Iedereen had er zin in, maar het eerste doelpunt van de wedstrijd liet ruim 5 minuten op zich wachten. Gelukkig viel die aan onze kant en maakte Jacky ook de volgende 2 doelpunten. Het werd al snel duidelijk dat we hard terug moesten lopen, gezien het feit dat vrijwel al hun doelpunten uit een snelle tegenaanval kwamen. Dit liet gelijk zien dat onze conditie niet ons sterkste punt is, maar met 5 wissels was dit niet echt een probleem. Marjolein stond als een huis in het doel, en we hadden ook mazzel dat Quintus open kansen naast schoot. Na een stroeve start ging ook onze aanval lopen en werd er mooi samenspel getoond. De hoeken werden uitgedekt, maar vanaf de rechterkant werd Chantal ook goed gevonden en kon ze de ballen er ook mooi in knallen.

Jacky had weinig ruimte nodig om bovenhands, onderhands en via passeren of er over de verdediging heen de ballen in het doel te leggen. Melissa zocht de tegenstanders goed op en had haar slimme draaiballen ook paraat. Uit een standaard aanval had de tegenpartij moeite om te scoren en wij sloten steeds beter aan in de rugdekking. We gingen de rust in met 12-15, een mooie marge.

Helaas ging het de tweede helft gelijk mis met 1 man minder in het veld. Binnen 3 minuten vlogen er 5 ballen om de oren van Lianne doordat we niet goed terugliepen. Gelukkig herpakten we ons weer snel en stond de verdediging steeds sterker en wisselden we sneller door als de adem op was. We bleven steeds op gelijke hoogte met Quintus, en met 3 minuten te gaan stonden we 1 doelpunt voor. We probeerden het slim uit te spelen, maar kregen daardoor wel tijdspel tegen in de aanval. Zo konden we het verschil niet groter maken en bleef het erg spannend.

Quintus was gelukkig ook zenuwachtig en hadden met nog 1 minuut voor de boeg niet de overtuiging om te scoren. Daarna was de chaos compleet in onze laatste aanval, omdat de 9 seconden die op het bord stonden maar niet aftelden. Blijkbaar ging de scheids verder op zijn eigen horloge, maar niemand wist nog hoeveel tijd er was. Na flink billenknijpen verspeelden Quintus de bal en klonk eindelijk het fluitsignaal.

De eerste punten zijn binnen, jippie joo jippie jee. De mooiste complimenten kwamen van de scheidsrechter: die ons graag nog een keer wilde fluiten. Marjolein was opgelucht, omdat zij vooraf dacht dat we afgeschoten zouden worden. Esmee R. pakte haar eerste minuten in een officiële wedstrijd. En Ger kon lekker naar huis om aan te schuiven voor de groentesoep, of werd het toch bami? Wij kijken uit naar de eerste thuiswedstrijd volgende week tegen Saturnus Leiden.

Groetjes,

Marij